دلیل مشکل امریکا با هووای چیست؟

واژه انگلیسی Techno – Nationalism در معنای برخورد میهنپرستانه و جانبدارانه در حوزه فناوری به نفع مرزوبوم خویش است . این معنی سوابق به کار گیری اکثری در دنیای سیاست داراست . مثلا احساسات و برخوردهای میهنپرستانه بوجود آمده در رقابت فضایی در میان شوروی و ایالات متحده یک مثال بارز از این جور برخوردهای بی منطق و بر اساس علاقههای ملی و کشوری محسوب میشود . ارگانیک است که کلیه دوست دارا هستند که کشورشان در حوزه تکنولوژی , کلام در آغاز را بزند . به ویژه برتری در حوزه تکنولوژی که می تواند سبب به ارتقا سرعت ترقی یک مرز و بوم شود .
آغاز قصه
با ظهور چین تحت عنوان یک توان جهانی و پرورش روزافزون اقتصاد این میهن در تعدادی ده سال اخیر , رقابت این توان نوظهور جهانی با ایالات متحده تحت عنوان توان سنتی عالم قابل پیشبینی بود . این رقابت و برخورد سیاسی و اقتصادی از سال 2018 با اقدامات بیشتر ایالات متحده جهت تحریم بخشهای اقتصادی چین و قراردادن تعرفههای بیشتر برای واردات از این مملکت , وارد تراز جدیدی شد و تبدیل به یک پیکار علنی یا این که نزاع اقتصادی شدهاست .
ولی به جز برخورد بی واسطه با سرزمین چین , ایالات متحده تصمیم گرفت هوآوی را تحت عنوان غول تکنولوژی چین و یکی موفقترین شرکتهای حوزه فناوری داده ها و موبایل پایین فشار بگذارد . تحریمهای ایالات متحده مشتمل بر انقطاع همیاری شرکتهای آمریکایی با این موسسه چینی است که مشتمل بر حوزههای نرمافزاری و سختافزاری ساخت گوشی می گردد .
ضربههای هدفمند
استارت اتهامزنی و کارشکنیهای ایالات متحده در قبال کمپانی هوآوی مدتها قبلتر از آغاز قانونی تحریم آغاز شده بود . پیرو تنی چند از این اتفاقات آمده است .
• اتهام الکی در حسابهای بانکی در نیویورک که هوآوی از این اتهام تبرئه شد .
• اتهام نقض امنیت سایبری ایالات متحده به وسیله هوآوی
• اتهامزنی و دستگیری رئیس مالی کل هوآوی در کانادا
• توقف فروش تولید ها هوآوی به وسیله اپراتورهای بزرگ گوشی در ایالات متحده مثل At & t , Verizon و Vodafone
• آغاز پژوهش ها بزرگ روی فعالیتهای تجاری هوآوی
• اتهام جاسوسی از ایالات متحده توسط گوشیهای هوشمند هوآوی
• پرهیز گوگل از ارائه بعضا سرویس ها به هوآوی
تمام این اتهامها و محدودیتها در حالی به هوآوی منسوب شده کهاین این مجموعه بالاترین میزان بررسی و محاسبه به وسیله سازمانها و دولتهای متفاوت را داراست و همگی آزمونها را با موفقیت پشت رمز نهاده و تا به حالا هیچ نقص و مورد امنیتی عمدهای در شبکههای هوآوی گزارش نشده است .
بیانات ضدونقیض
اصلیترین ادله عنوانشده از سمت مدیریت جمهور ایالات متحده , دونالد ترامپ دربارهی تحریم هوآوی , مسائل امنیتی آمریکا ایالات متحده و خلل هوآوی در امنیت ملی ایالات متحده به امداد دستگاههایش است . هوآوی علاوه بر اینکه دومین کمپانی در صنعت موبایل هوشمند از نظر فروش در عالم محسوب میشود , مطرح ترین کمپانی در صنعت های مخابراتی هم محسوب میشود . ایالات متحده در حالی روی این اتهامات پافشاری داراست که تا به امروز هیچ مدرکی برای آن ارائه نکرده و از طرفی با آنکه این اتهامات مرتبط با بخش مخابراتی هوآوی میگردد , البته این تحریمها مشتمل بر بخش گوشیهای هوشمند هوآوی هم میگردد که غیرمنطقی و بی مبنا است , چراکه هوآوی حضور کمرنگی در بازار آمریکا در بخش موبایل هوشمند دارااست و تلفن همراه هوشمند چندانی به ایالات متحده صادر نمیکند .
در لبه نشست با گروههای کشاورزی ایالات متحده که درباره با مشکلات اتفاق افتاده برای کشاورزی ایالات متحده بر اثر مبارزه تجاری با چین برگزار شد , ترامپ گفتگوها متضاد دیگری را مطرح کرده که بیاساس بودن اتهامات بیان شده را بیشتر از پیش نمایان می کند . به گفته وی هوآوی امنیت سایبری ایالات متحده را به خطر انداخته البته در حالتی که چین راضی به عقد قراردادی تجاری با ایالات متحده شود که منافع ایالات متحده در آن تضمین بشود , هوآوی می تواند از تحریمها بیرون شود . سوال اینجاست که در حالتیکه امنیت سایبری ایالات متحده به وسیله هوآوی در خطر است , به چه شکل میتوان به واسطه یک قرارداد تجاری مجدد اذن همیاری هوآوی با ایالات متحده داده شود؟ آیا یک قرارداد تجاری ضمانت کننده مراقبت امنیت آمریکا خواهد بود؟ یا این که از پایه اتهامهای وارداتی غیر حقیقی بوده و جهت خودداری از موفقیت و ترقی هوآوی پباده سازی شده است؟
عارضه ها حیاتی کدامند؟
مبتنی بر آمار اقتصادی سال قبلی اپل تحت عنوان یکی وسیع ترین شرکتهای عالم و حوزه فناوری , با کاهش فروش در سال میلادی قبلی منزلت خویش را تحت عنوان دومین کمپانی بازار گوشیهای هوشمند از دست داده است . یکیاز عوارض این حادثه عرضه گوشیهای کیفیت خوب و خوش بها بوسیله هوآوی بود که توانست دقت اکثری از اشخاص در جهان را به خویش جلب کرده و فروش بیش تر از 200 میلیون عدد موبایل در سال قبل را برای هوآوی به ارمغان بیاورد . این تغییر و تحول بزرگ در بازار و از دست رفتن مقام ایالات متحده درین بخش احساسات ملیگرایانه آمریکایی که در اولِ مقاله به آن اشاره شد را تحریک کرد تا به هر صورت ممکن منزلت از دست رفته برای ایالات متحده بازگردد , چه بسا به امداد تحریمهای ناعادلانه . تحریمهایی که غیر منطقی بودنشان به ثابت رسید .
نکته دیگر این که هوآوی به امداد سرمایهگذاری مالی و وقتی فراوان , غالب به ارائه قویترین شبکه نسل پنج گوشی دنیا شدهاست که دستکم در حدود 1سال از نزدیکترین حریف خویش جلوتر بوده و صرفا شبکه نسل پنج مهیا افتتاح در عالم به حساب می آید . نکتهای که می تواند سود سرشاری را قسمت کمپانی هوآوی کرده و اما سبب ساز نارضایتی رقبای این مجموعه مثل شرکتهای آمریکایی شود .
به هرحال این پایان نزاع تجاری دو اقتدار بینالمللی یعنی ایالات متحده و چین نخواهد بود و این پروسه تا وصال به تعادلی بینالمللی و تعریف مجدد توان در دنیا ادامه پیدا خواهد کرد . چین بهدنبال کسب جایگاهی متناسب با اقتدار کنونیاش در جهان و ایالات متحده در ادامه نگهداری اقتدار سنتی خود است . درین در بین بایستی در انتظار ماند و مشاهده کرد که بهدنبال تحولات آینده کدام یک از این دو رقیب برنده به باخت رقیب قدر خویش خواهد شد یا در غایت این دو ابر توان به معاش مسالمت آمیز کنار یکدیگر عادت میکنند .